Βικινέα:Ουδέτερη οπτική γωνία
Πολιτική των Βικινέων είναι ότι όλα τα άρθρα θα πρέπει να έχουν μια ουδέτερη οπτική γωνία. Σύμφωνα με τον ιδρυτή του Wikimedia Τζίμμι Γουέιλς, το NPOV είναι "απόλυτο και μη διαπραγματεύσιμο".
Εισαγωγή
|
Παράθεση πηγών |
Η πολιτική της ουδέτερης οπτικής γωνίας διακηρύσσει ότι ο καθένας θα πρέπει να γράφει άρθρα χωρίς μεροληψία, παρουσιάζοντας με δίκαιο τρόπο όλες τις απόψεις.
Ουδέτερη οπτική γωνία σημαίνει ότι ένα άρθρο θα πρέπει να παρουσιάζει με δίκαιο τρόπο όλες τις πλευρές σε μια είδηση, και να μην κάνει το άρθρο να δηλώνει, να αφήνει να εννοηθεί, ή να υποδηλώνει ότι οποιαδήποτε πλευρά είναι με την σωστή άποψη. (Φυσικά υπάρχουν όρια σύμφωνα με τα οποία οι απόψεις θα πρέπει να θεωρούνται είναι άξιες αναφοράς και αυτό μπορεί να είναι ένα πεδίο αντιπαράθεσης.)
Είναι θεμελιώδες ότι τα μέλη των Βικινέων εργάζονται από κοινού για να κάνουν τα άρθρα αμερόληπτα. Αυτό συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα των Βικινέων.
Η βασική έννοια της ουδετερότητας
Στα Βικινέα, χρησιμοποιούμε τους όρους "αμερόληπτο" και "ουδέτερη οπτική γωνία" με έναν συγκεκριμένο τρόπο:
- Τα άρθρα χωρίς μεροληψία περιγράφουν τη συζήτηση και δεν υποστηρίζουν κανένα από τα δύο μέρη που αντιπαρατίθενται στην συζήτηση. Από τη στιγμή που όλα τα άρθρα υφίστανται επεξεργασίες από ανθρώπους, αυτό είναι δύσκολο, καθώς οι άνθρωποι είναι εγγενώς προκατειλημμένοι.
Η αρχική διατύπωση του NPOV
- Η ουδέτερη οπτική γωνία προσπαθεί να παρουσιάσει ιδέες και γεγονότα με τέτοιο τρόπο ώστε τόσο οι υποστηρικτές, όσο και αντίπαλοι μιας άποψης να μπορέσουν να συμφωνήσουν. Βέβαια, 100% συμφωνία είναι αδύνατη - υπάρχουν ιδεολογίες στον κόσμο, οι οποίες δε θα αναγνωρίσουν καμία γνώμη εκτός από τη δική τους. Μπορούμε μόνο να αναζητήσουμε ένα τρόπο γραφής, ο οποίος θα είναι αποδεκτός από στοιχειωδώς λογικούς ανθρώπους, οι οποίοι διαφέρουν σε διάφορα σημεία. - Τζίμμι Γουέιλς, ιδρυτής της Wikimedia.
Γιατί τα Βικινέα οφείλουν να είναι αμερόληπτα;
Τα Βικινέα είναι γενικά πηγή ειδήσεων, κάτι που σημαίνει ότι είναι αναπαράσταση των γεγονότων σχετικά με τα συμβάντα. Αλλά εμείς (άνθρωποι) μερικές φορές διαφωνούμε για συγκεκριμένες περιπτώσεις. Για κάθε θέμα, για το οποίο υπάρχουν αντίθετες απόψεις, κάθε άποψη παρουσιάζει διαφορετική θεωρία για το τι είναι αλήθεια, και πιστεύει ότι οι άλλες απόψεις είναι ψευδείς. Εκεί όπου υπάρχουν διαφωνίες για το ποια είναι η αλήθεια, εκεί υπάρχει διαφωνία για το τι συνιστά τη γνώση. Τα Βικινέα λειτουργούν επειδή είναι συλλογική προσπάθεια - αλλά, καθώς συνεργαζόμαστε, πώς μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα των ατελείωτων "συγκρούσεων επεξεργασίας", στις οποίες ένα άτομο ισχυρίζεται ότι κάτι είναι p, και η μετέπειτα μεταβολή του κειμένου γίνεται από άλλο άτομο, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι μη-p;
Μια λύση είναι να αποδεχθούμε, για τους σκοπούς της εργασίας στα Βικινέα, ότι η "ανθρώπινη γνώση" περιλαμβάνει όλες τις διαφορετικές σημαντικές θεωρίες σε όλα τα διαφορετικά θέματα.
Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τα γεγονότα (με αυτή την έννοια) με ένα μεροληπτικό τρόπο: θα μπορούσαμε να παραθέσουμε μια σειρά από θεωρίες σχετικά με το θέμα T, και μετά να ισχυριστούμε ότι η αλήθεια σχετικά με το T είναι αυτή-κι-αυτή. Αλλά και πάλι, σκεφτείτε ότι τα Βικινέα είναι ένα διεθνές, συνεργατικό εγχείρημα. Σχεδόν κάθε άποψη πάνω σε οποιοδήποτε θέμα μπορεί να βρεθεί ανάμεσα στους συγγραφείς και αναγνώστες μας. Το να γράψει κάποιος από ουδέτερη οπτική γωνία, είναι να παρουσιάζει τις αντικρουόμενες απόψεις χωρίς να τις υποστηρίζει. Για να το κάνει αυτό, αρκεί γενικά να παρουσιάσει τις αντικρουόμενες απόψεις με ένα τρόπο που είναι περισσότερο ή λιγότερο αποδεκτός από τους υποστηρικτές αυτών των απόψεων, κι επίσης να αποδίδει τις γνώμες σε όσους ανήκουν.
Υπάρχει ένας περαιτέρω λόγος να δεσμευτούμε με αυτήν την πολιτική. Συγκεκριμένα, όταν είναι σαφές στους αναγνώστες ότι δεν περιμένουμε απ' αυτούς να υιοθετήσουν κάποια συγκεκριμένη άποψη, πράγμα που τους αφήνει ελεύθερους να σχηματίσουν τις δικές τους απόψεις, κι έτσι να ενθαρρύνουν την δική τους διανοητική ανεξαρτησία. Οι απολυταρχικές κυβερνήσεις και οι δογματικοί θεσμοί οπουδήποτε ανά τον κόσμο μπορεί να βρουν λόγους να είναι αντίθετοι στα Βικινέα, εάν εμείς επιτύχουμε την υιοθέτηση της δικής μας πολιτικής της μη προκατάληψης: η παρουσίαση πολλών ανταγωνιστικών θεωριών σε μια ευρεία ποικιλία θεμάτων σημαίνει ότι εμείς, οι δημιουργοί των Βικινέων, εμπιστευόμαστε την ικανότητα των αναγνωστών να σχηματίζουν τις απόψεις τους από μόνοι τους. Κείμενα που παρουσιάζουν πολλαπλές απόψεις με ισότιμο τρόπο, χωρίς να απαιτούν από τον αναγνώστη να αποδεχθεί οποιαδήποτε απ' αυτές, είναι απελευθερωτικά. Η ουδετερότητα ανατρέπει τον δογματισμό, και σχεδόν όλοι όσοι δουλεύουν για τα Βικινέα μπορούν να συμφωνήσουν ότι αυτό είναι κάτι καλό.
Τι είναι η ουδέτερη οπτική γωνία;
Αυτό που εννοούμε δεν είναι προφανές, και είναι εύκολα παρεξηγήσιμο.
Υπάρχουν και μια σειρά άλλες πιθανές έγκυρες κατανοήσεις του τι σημαίνει το "απροκατάληπτο," "ουδέτερο," κλπ. Η έννοια της "αμερόληπτης γραφής" που προβάλλει η πολιτική των Βικινέων είναι "να παρουσιάζουμε αντιτιθέμενες απόψεις χωρίς να τις υποστηρίζουμε." Αυτό χρειάζεται όμως περαιτέρω εξήγηση.
Πρώτον, και πιο σημαντικό, αναρωτηθείτε τι σημαίνει όταν λέμε ότι ο αμερόληπτος τρόπος γραψίματος παρουσιάζει τις αντιτιθέμενες απόψεις χωρίς να παίρνει το μέρος τους. Η αμερόληπτη γραφή δεν παρουσιάζει μόνον την πιο δημοφιλή άποψη. Και δεν επιβεβαιώνει την πιο δημοφιλή άποψη ως ορθή αφού παρουσιάσει όλες τις απόψεις. Ούτε υποστηρίζει ότι κάποια από τις απόψεις που βρίσκονται στο μέσον μεταξύ των διαφορετικών απόψεων είναι η σωστή. Παρουσιάζοντας όλες τις απόψεις σημαίνει, περισσότερο ή λιγότερο, ότι οι p-ιστές πιστεύουν στο p, και οι q-ιστές υποστηρίζουν το q, και είναι εκεί που βρίσκεται η αντιπαράθεσή μας στην παρούσα φάση.
Μια άποψη εδώ χρειάζεται επεξεργασία. Είπαμε τι δεν είναι η ουδέτερη οπτική γωνία, ενάντια στο φαινομενικό υπαινιγμό της φράσης ότι πρόκειται για κάποια πραγματική οπτική γωνία που είναι "ουδέτερη," ή "μέση", μεταξύ των διαφορετικών θέσεων - μια συγκεκριμένη κατανόηση του τι σημαίνει "ουδέτερη οπτική γωνία". Κατά την επικρατούσα κατανόηση των Βικινέων, η ουδέτερη οπτική γωνία δεν είναι καθόλου μια οπτική γωνία ή άποψη. Σύμφωνα με την κατανόησή μας, όταν κάποιος γράφει ουδέτερα, τότε είναι ιδιαίτερα προσεκτικός να μην επισημάνει (ή να εννοήσει ή να υπαινιχθεί ή να κάνει με πλάγια μέσα τον αναγνώστη να πιστέψει) ότι οποιαδήποτε συγκεκριμένη άποψη είναι σωστή.
Ένα μεγαλύτερο ζήτημα χρειάζεται επίσης επεξεργασία. Γράφοντας αντικειμενικά μπορεί να εκληφθεί ότι σημαίνει να αναπαριστάς διαμάχες, χαρακτηρίζοντάς τες περισσότερο παρά να εμπλέκεται σ' αυτές. Κάποιος μπορεί να θεωρήσει το αμερόληπτο γράψιμο ως μια δίκαια αναλυτική περιγραφή των αντιπαραθέσεων.
Ιδού και μια σημαντική συνθήκη. Τα άρθρα που συγκρίνουν απόψεις δεν χρειάζεται να τονίζουν τις απόψεις της μειοψηφίας τόσο πολύ ή τόσο λεπτομερειακά στην περιγραφή όσο περισσότερο δημοφιλείς απόψεις. Δεν θα πρέπει να επιχειρούμε να αναπαραστήσουμε μια διαμάχη ως εάν μια άποψη που υποστηρίζει μια μικρή μειοψηφία ανθρώπων να άξιζε τόσο μεγάλης προσοχής όσο αυτή της πλειοψηφίας. Κι αυτό θα μπορούσε να είναι παραπλανητικό ως προς την μορφή της διαμάχης. Εάν επιθυμούμε να αναπαραστήσουμε την διαμάχη με δίκαιο τρόπο, θα πρέπει να παρουσιάσουμε τις αντιτιθέμενες απόψεις σε αναλογία με την εκπροσώπησή τους μεταξύ των ειδικών πάνω στο θέμα ή μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών.
Η προκατάληψη per se δεν χρειάζεται να είναι συνειδητή. Για παράδειγμα, οι αρχάριοι σε έναν τομέα συχνά δεν μπορούν να αναγνωρίσουν ότι αυτό που μοιάζει πολύ με κοινή λογική είναι στην πραγματικότητα μεροληψία υπέρ μιας συγκεκριμένης άποψης. Για να πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα, οι συγγραφείς μπορεί, χωρίς πρόθεση, να αναπαράγουν "γεωγραφική" μεροληψία, περιγράφοντας για παράδειγμα μια διαμάχη ως σαν να έχει διεξαχθεί σε μια χώρα, χωρίς να γνωρίζουν ότι οι όροι της διαμάχης έχουν στηθεί με διαφορετικό τρόπο κάπου αλλού.
Η πολιτική της ουδέτερης οπτικής γωνίας δεν είναι το να κρύβεις τις διάφορες οπτικές γωνίες, αλλά να δείχνεις την πολλαπλότητα των απόψεων. Στην περίπτωση της διαμάχης, οι ισχυρές και οι αδύνατες απόψεις θα αναδειχθούν σύμφωνα με το τι λέει η καθεμία, χωρίς να παίρνεις το μέρος κάποιας πλευράς. Η ουδέτερη οπτική γωνία δεν είναι μια "ξεχωριστή αλλά ίση" πολιτική. Τα γεγονότα, από μόνα τους, είναι ουδέτερα, αλλά η απλή συλλογή τους δεν μπορεί να συνιστά ουδέτερη οπτική γωνία. Εάν αναδεικνύονται μόνον τα πλεονεκτικά δεδομένα μια άποψης σε ένα άρθρο, το άρθρο και δεν θα είναι ουδέτερο ακόμα.
Μια απλή διατύπωση
Μερικές φορές δίνουμε μια εναλλακτική διατύπωση της πολιτικής της αμεροληψίας: επιβεβαιώστε τα γεγονότα, περιλαμβανομένων και των γεγονότων σχετικά με γνώμες -- αλλά μην επιβεβαιώνετε τις ίδιες τις γνώμες. Με τη λέξη "γεγονός", από την μια πλευρά, εννοούμε "μια πληροφορία για την οποία δεν υπάρχει σοβαρή αμφισβήτηση". Με αυτή την έννοια, ό,τι παράγει μια έρευνα που έχει συγκεκριμένο και δημοσιεύσιμο αποτέλεσμα είναι ένα γεγονός. Ότι ο Άρης είναι ένας πλανήτης είναι γεγονός. Ότι ο Σωκράτης ήταν φιλόσοφος είναι κι αυτό γεγονός. Κανένας δεν αμφισβητεί σοβαρά οποιοδήποτε απ' αυτά τα πράγματα. Έτσι μπορούμε να νιώσουμε ελεύθεροι να επιβεβαιώσουμε όσα απ' αυτά μπορούμε. Με τον όρο "γνώμη," από την άλλη πλευρά, εννοούμε "μια πληροφορία για την οποία υπάρχει κάποια αμφισβήτηση." Είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε σε οριακές περιπτώσεις όταν δεν είμαστε σίγουροι αν θα πρέπει να λάβουμε μια συγκεκριμένη διαμάχη στα σοβαρά. Αλλά υπάρχουν πολλές προτάσεις που πολύ καθαρά εκφράζουν γνώμες. Ότι οι Beatles ήταν το καλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών είναι μια γνώμη. Ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διέπραξαν σφάλμα να ρίξουν την ατομική βόμβα στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι είναι μια γνώμη.
Για να καθορίσουμε εάν κάτι είναι γεγονός ή γνώμη με αυτήν την έννοια, δεν έχει σημασία ποια είναι η πραγματική αλήθεια του ζητήματος. Μπορούν, τουλάχιστον στην θεωρία, να υπάρχουν "ψευδή γεγονότα" (πράγματα για το οποία ο καθένας μας συμφωνεί, αλλά τα οποία είναι, στην πράξη, ψευδή).
Τα Βικινέα έχουν ως σκοπό τους να παρουσιάζουν γεγονότα και μόνον γεγονότα. Εκεί που μπορεί να θέλουμε να παρουσιάσουμε γνώμες, μετατρέπουμε την γνώμη αυτή σε ένα γεγονός αποδίδοντας την γνώμη αυτή σε κάποιον. Έτσι, αντί να επιβεβαιώσουμε ότι, "Οι Beatles ήταν το μεγαλύτερο συγκρότημα", μπορούμε να πούμε ότι, "Οι περισσότεροι Αμερικανοί πιστεύουν ότι οι Beatles ήταν το μεγαλύτερο συγκρότημα," το οποίο είναι γεγονός που επιβεβαιώνεται από αποτελέσματα ερευνών, ή "Οι Beatles έγραψαν πολλά τραγούδια που μπήκαν στο Billboard Hot 100," το οποίο επίσης είναι γεγονός. Στην πρώτη περίπτωση επιβεβαιώνουμε μια γνώμη, ενώ στη δεύτερη και τρίτη περίπτωση "μετατρέπουμε" αυτή τη γνώμη σε γεγονός αποδίδοντάς την σε κάποιον. Έχουμε συνείδηση ότι αυτό δεν μετατρέπει στην ΠΡΑΞΗ τη γνώμη ΣΕ ένα γεγονός, απλώς λέει ότι πρόκειται για το ΓΕΓΟΝΟΣ ότι: "αυτό το πρόσωπο έχει τη συγκεκριμένη γνώμη".
Είναι σημαντικό να επισημαίνουμε ότι αυτή η διατύπωση είναι ουσιωδώς διαφορετική από εκείνη τη διατύπωση που λέει ότι "κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν..." και είναι δημοφιλής σε πολιτικές συζητήσεις. Η αναφορά αυτή απαιτεί ένα ταυτοποιήσιμο και υποκειμενικά ποσοτικοποιημένο πληθυσμό.
Παρουσιάζοντας μια γνώμη, επιπλέον, είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας ότι υπάρχουν μερικές φορές διαφωνίες ακόμα και για το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να παρουσιαστούν οι γνώμες. Μερικές φορές, θα είναι σημαντικό να επεξηγήσουμε την περιγραφή μιας γνώμης ή να την παρουσιάσουμε με πολλαπλές διατυπώσεις, απλά για να φτάσουμε σε μια λύση που παρουσιάζει με δίκαιο τρόπο όλες τις εξέχουσες απόψεις για μια κατάσταση. Είναι γενικά σημαντικό να δίνουμε τα γεγονότα μαζί με τους λόγους που βρίσκονται πίσω από τις γνώμες, και να καθιστούμε σαφές ποιος τις πρεσβεύει - το καλύτερο συχνά είναι να παραθέτουμε έναν εξέχοντα εκπρόσωπο της άποψης.
Μια συνέπεια: γράφοντας για τον εχθρό
Αυτοί που συνεχώς επιχειρούν να προωθήσουν τις απόψεις τους σε πολιτικά φορτισμένα θέματα (για παράδειγμα), που δείχνουν να μην ενδιαφέρονται εάν άλλες απόψεις παρουσιάζονται με δίκαιο τρόπο, παραβιάζουν την πολιτική της μη-προκατάληψης ("γράψτε αμερόληπτα"). Η πολιτική συνεπάγεται ότι είναι δική μας δουλειά να μιλήσουμε για την άλλη πλευρά. Εάν δεν δεσμευτούμε να το κάνουμε αυτό, τα Βικινέα θα είναι πολύ πιο αδύναμα γι' αυτόν το λόγο. Θα πρέπει όλοι να αναλάβουμε να εξηγήσουμε τις διαφορετικές οπτικές γωνίες του καθενός μας με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμπάθεια.
Η άλλη πλευρά μπορεί να βρει τις προσπάθειές σου να χαρακτηρίσεις τις απόψεις τους κάτω από τα κριτήρια, αλλά είναι η σκέψη που μετρά. Κατά την επίλυση των συγκρούσεων πάνω σε ζητήματα ουδετερότητας, είναι πολύ καλύτερο για μας να αναγνωρίσουμε ότι όλες οι πλευρές θα πρέπει να εκπροσωπούνται με δίκαιο τρόπο, και να κάνουμε τουλάχιστον μια προσπάθεια για την ισότιμη παρουσίαση των άλλων πλευρών. Αυτό θα εκτιμηθεί πολύ περισσότερο απ' το να μην προσπαθήσουμε καθόλου.
"Γράφοντας για τον εχθρό" ενδεχομένως να το κάνει να φανεί σαν να προσθέτουμε σκόπιμα ατελή επιχειρήματα στα Βικινέα, πράγμα που θα είναι πολύ παράξενο να το κάνουμε. Αλλά είναι καλύτερα να θεωρήσετε την (κατά τ' άλλα παράξενη) συμπεριφορά ως κάτι που προσθέτει τα καλύτερα (δημοσιοποιημένα) επιχειρήματα της άλλης άποψης, κατά προτίμηση παραθέτοντας κάποιο εξέχων πρόσωπο που στην πραγματικότητα έχει διατυπώσει το επιχείρημα με τη μορφή με την οποία το παρουσιάζετε, αναφέροντας το όσο πιο συμπαθητική είναι δυνατόν.
Η Αγγλο-Αμερικανο-κεντρική οπτική γωνία
Τα Βικινέα φαίνεται να έχουν μια Αγγλο-Αμερικανική προσέγγιση. Είναι αυτό ενάντια στην ουδέτερη οπτική γωνία;
Ναι, είναι, ιδιαίτερα όταν έχει να κάνει με άρθρα που απαιτούν μια διεθνή αντίληψη. Η παρουσία άρθρων γραμμένων με μια αντίληψη από τις ΗΠΑ , τον Καναδά, την Βρετανία ή την Ωκεανία είναι απλά μια αντανάκλαση του γεγονότος ότι υπάρχουν πολλοί πολίτες των ΗΠΑ και της Κοινοπολιτείας που εργάζονται για το εγχείρημα, το οποίο με την σειρά του είναι μια αντανάκλαση του γεγονότος ότι περισσότεροι απ' αυτούς είναι online. Αυτό είναι ένα συνεχιζόμενο πρόβλημα που θα πρέπει να διορθωθεί με την ενεργό συνεργασία με ανθρώπους από άλλες χώρες. Αλλά αντί να εισάγουν τις δικές τους πολιτισμικές προκαταλήψεις, θα πρέπει να βελτιώσουν τα άρθρα αφαιρώντας τα όποια παραδείγματα πολιτισμικής προκατάληψης συναντάνε εδώ.
Αντιμετωπίζοντας προκατειλημμένους χρήστες
Συμφωνώ με την πολιτική μη-προκατάληψης αλλά υπάρχουν κάποιοι εδώ που φαίνονται εντελώς προκατειλημμένοι. Θα πρέπει να γυρίζω εδώ κι εκεί και να διορθώνω στο κατόπι τους. Τι θα πρέπει να κάνω;
Εκτός κι αν η περίπτωση είναι πραγματικά κακή, ίσως το καλύτερο είναι να προκαλέσουμε τη δημόσια προσοχή για ένα πρόβλημα, επισημαίνοντάς το στους υπεύθυνους αυτής της σελίδας (αλλά ευγενικά — μπορείς να πιάσεις περισσότερες μύγες με το μέλι παρά με το ξύδι) και ζητώντας βοήθεια από άλλους.
Αποφεύγοντας τις συνεχείς αντιπαραθέσεις
Πώς μπορούμε να αποφύγουμε συνεχείς και ατέρμονες συγκρούσεις πάνω σε ζητήματα ουδετερότητας;
Αν αυτοί οι άνθρωποι έκαναν την συγκεκριμένη ερώτηση πιο συχνά, δεν θα έπρεπε ποτέ να συζητούμε για το πως τα Βικινέα θα πρέπει να μεροληπτούν. Δεν θα πρέπει να μεροληπτούν καθόλου.
Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθούν οι συγκρούσεις για ζητήματα μεροληψίας είναι να θυμόμαστε ότι όλοι μας είμαστε επαρκώς ευφυείς, και εύγλωττοι άνθρωποι εδώ μέσα, ειδάλλως δεν θα δουλεύαμε πάνω σ' αυτό το εγχείρημα και δεν θα ενδιαφερόμασταν γι' αυτό. Θα πρέπει να το κάνουμε σκοπό μας να καταλάβουμε ο ένας την οπτική γωνία του άλλου και να εργαστούμε σκληρά για να βεβαιωθούμε ότι αυτές οι άλλες οπτικές γωνίες παρουσιάζονται επαρκώς. Όταν αναδύεται οποιαδήποτε διαφωνία για το τι "θα έπρεπε" να λέει ένα άρθρο ή τι είναι "αληθές," εμείς δεν θα πρέπει να υιοθετούμε μια συγκρουσιακή στάση. Πρέπει να κάνουμε το καλύτερο δυνατό κάνοντας ένα βήμα πίσω και ρωτώντας τους εαυτούς μας: "Πώς μπορεί αυτή η διαμάχη να χαρακτηριστεί με δίκαιο τρόπο;". Το ερώτημα αυτό πρέπει να τίθεται κατ' επανάληψη κάθε φορά που ανακοινώνεται μια νέα διφορούμενη άποψη. Δεν είναι δική μας δουλειά να επεξεργαστούμε τα Βικινέα με τρόπο που να αντανακλούν τις δικές μας ιδιοσυγκρασιακές βλέψεις και μετά να υπερασπιστούμε αυτές τις επεξεργασίες έναντι όλων των νεο-εισερχομένων. Είναι όμως δική μας δουλειά να εργαστούμε από κοινού, κυρίως προσθέτοντας νέο περιεχόμενο, αλλά επίσης, όταν είναι αναγκαίο, να έρθουμε σε έναν συμβιβασμό σχετικά με το πώς μια αντιπαράθεση θα πρέπει να περιγραφεί, έτσι που να είναι δίκαιη προς όλες τις πλευρές.